Šesti april najznačajniji je datum u historiji glavnog grada Bosne i Hercegovine.
Šestog aprila 1945. godine, zajedničkim naporima i žrtvama sarajevskih patriota oslobođeno je Sarajevo. Akcija oslobađanja Sarajeva od faštističkog okupatora počela je 28. marta 1945, a nakon žestokih borbi na Vratnik je 5. aprila 1945. godine ušla 16. Muslimanska brigada, a odmah za njom i 20. Romanijska, dok su ostale jedinice, opkolivši grad sa svih strana, Sarajevo potpuno oslobodile narednog dana – 6. aprila. U antifašističkoj borbi od 1941. do 1945. godine, prema dostupnim podacima, 10.961 građana Sarajeva dalo je svoje živote. Stradalo je 7.092 Jevreja, 1.427 Srba, 412 muslimana, 106 Hrvata, te 16 Crnogoraca, jedan Makedonac, pet Slovenaca i 12 ostalih.
Upravo na taj dan, četiri godine ranije, 1941, u napadu njemačke avijacije Sarajevo je teško stradalo.
Decenijama nakon toga, niko nije ni slutio da će upravo 6. april biti veoma važan datum i u novijoj historiji Grada Sarajeva i Bosne i Hercegovine. 47. godina nakon što je oslobođeno u Drugom svjetskom ratu, Sarajevo je 6. aprila 1992. godine doživjelo nova stradanja. Tog dana je zapravo počela nova, u historiji grada, najduža opsada. Na ovaj isti dan, 6. aprila 1992. godine Sarajevo je opet trebalo svoje građane i patriote da ga još jednom oslobode. I opet je oslobođeno.
Dan ranije, petog aprila, kada su se pred zgradom Skupštine Republike BiH okupile na hiljade građana na mirnim prosvjedima s transparentima “Mi smo za mir”, zabilježene su bile već i prve žrtve rata.
Naime, nakon održanog referenduma o suverenosti i nezavisnosti Bosne i Hercegovine i izlaska iz jugoslovenske federativne zajednice u Bosni i Hercegovini se zaoštrava sigurnosno-politička situacija. Već 1991. godine jedinice JNA vrše agresiju na području hercegovačkog sela Ravno i na području Kupresa da bi u aprilu započela prava agresija Jugoslovenske armije i srpskih paravojnih formacija napadima na Bijeljinu, Zvornik i Sarajevo potom Foču, Višegrad i na kraju cijelu Bosnu i Hercegovinu.
Sa 5. na 6.april započinje najduža opsada u modernoj historiji ratovanja. Trajala je 44 mjeseca, što je tri puta duže od opsade Staljingrada. Ovaj grad ponovo proživljava kalvariju u kojoj bjesomučnim granatiranjem i snajperskim djelovanjem gine 11.541 građanin, od toga 1.601 dijete, a bilo je 50.000 djelimično i teško ranjenih.
Broj stanovnika se pri kraju opsade 1995. godine smanjio na 250.000. Za vrijeme opsade prosječno je padalo 329 granata dnevno na Sarajevo. Rekord od 3.777 ispaljenih granata uknjižen je 22. jula 1993. godine. Granate su napravile ogromnu štetu, a najveću štetu su pretrpjeli civilni, kulturni i vjerski objekti.
Materijalna šteta koju je grad pretrpio tokom opsade, prije svega kroz razaranja stambenog fonda i uništenje kulturnog blaga i privrednih objekata i saobraćajnica, je neprocjenjiva.
No, Sarajevo nije klonulo, kako vojno, tako i duhovno i kulturno. Opredjeljenost pozitivnim ljudskim vrijednostima i antifašizmom jeste ono što je i u ovo teško vrijeme za ovaj grad i Bosnu i Hercegovinu bio prioritet i suština otpora.
Treba napomenuti i da je 6. aprila 1992. godine, tadašnja Evropska zajednica priznala Republiku Bosnu i Hercegovinu kao nezavisnu državu. Nažalost, dok se zastava sa Ljiljanima vihorila ispred zgrade UN-a u New Yorku, srpske snage granatirale su stari dio grada i otpočele najdužu blokadu jednog grada u historiji ratovanja, olimpijskog grada Sarajeva.
Gađani su bolnica Koševo, Jezero i Vojna bolnica, zgrada Oslobođenja, RTV dom, televizijski toranj, tramvaji, Hotel Bristol, Hotel Evropa, univerzitetske zgrade, groblja, Vijećnica, vjerski objekti, zgrada Parlamenta…
Grad je ostao bez struje, grijanja, vode, lijekova i ostalih medicinskih potrepština. Međutim, tokom ovog vremena, neprijateljske snage nisu bile u mogućnosti da pokore grad, zahvaljujući herojskoj odbrani Sarajeva, ponajviše Armije Republike Bosne i Hercegovine. Poslije potpisivanja Dejtonskog sporazuma i perioda stabilizacije države i grada, bosanskohercegovačka vlast je odredila 29. februar 1996. kao službeni datum prestanka opsade grada na Miljacki.
Nakon rata se ponovo izdigao iz pepela i vratio na stare staze mjesta u kojem se isprepliću različite religije i kulture. Uzimajući u obzir važnost ovog datuma kroz njegovu historiju, Gradsko vijeće je na sjednici 2006. godine donijelo odluku kojom je 6. april određen kao Dan grada Sarajeva.
(Preporod.info)