Tokom agresije na BiH, 1992-1995, potpuno je srušeno 1.311 objekata Islamske zajednice, uglavnom na području koje se danas zove entitet Republika Srpska. Prije 23 godine, počevši od sabaha 13. marta 1993. godine i tokom naredna dva dana, strahovite eksplozije su razarale pet bijeljinskih džamija, dvije vakufske kuće, dva dućana i turbe bimbaše Sadik-age. Osim džamija i vakufske imovine u Bijeljini, na području MIZ Bijeljina tokom rata srušene su i četiri džamije i četiri vakufske kuće u našim džematima Janjari, Atmačići, Glinje i Srednja Trnova. Ukupno srušenih devet džamija, šest vakufskih kuća, dva dućana, turbe, a u MIZ Janja, aprila 1993. godine, srušene su dvije džamije.
Džamije su minirane sistematski, pod nadzorom policije i stručnjaka, a nakon rušenja, ostatke vakufske imovine su uklonile vojne građevinske mašine. Sve što su generacije muslimana gradile i čuvale vijekovima, zbrisano je za samo tri dana. Na tim placevima, tokom i neposredno nakon rata bila su vašarišta, buvljaci i parkinzi. Nadležno tužilaštvo bilo je i ostalo nijemo. Nikada, ni od koga zvanično, nijedne riječi žaljenja ili izvinjenja.
Nakon obnove rada MIZ Bijeljina, pokrenuto je pitanje vraćanja vakufskog zemljišta i zatražene dozvole za obnovu porušenih džamija. Dugo je trajao mukotrpni proces dobijanja dozvola, uz opstrukcije, laganje i podvale, ali je uz Allahovu pomoć, obnova počela u decembru 2002. godine. Traje i danas, ali smo sve bliži krajnjem cilju, da našem gradu vratimo dio duše.
Molimo Uzvišenog Allaha da svojom milošću nagradi naše vakife, sve one koji su odvajali od svog imetka i svoga vremena, od svojih života i svojih porodica, da bismo uspravili naše munare, da bismo se uspravili mi sami, naša vjera, narod i domovina. Proučimo Fatihu za naše šehide i za nevine ubijene, za naše vakife i džematlije koji više nisu sa nama.